Posadzka z płyt kamiennych

Zgromadzone przez nas obserwacje wskazują na to, że w najstarszej fazie istnienia fortecy na Górze Zyndrama (około 1725-1700 roku p.n.e.) przestrzeń znajdująca się bezpośrednio przy głównej (północnej) bramie nie była zabudowana, lecz znajdował się tam plac. Prawdopodobnie ta otwarta przestrzeń była w jakimś stopniu otoczona drewnianym gankiem, opartym o wewnętrzne lico muru obronnego i posiadającym kamienną nawierzchnię. Fragment tej ostatniej, niestety w dużym stopniu zniszczony w trakcie późniejszego pobierania kamienia dla celów budowlanych, został przez nas odsłonięty w trakcie badań latem 2017 roku (zob. „Kamienna brama zamiast fosy…”). Ma on zachowaną długość nieco ponad 7 m i szerokość półtora metra. Posadzka została wykonana z doborowych płyt kamiennych – wszystkich podobnej wielkości i bardzo cienkich, które ułożono na wyrównanym wcześniej gruncie. Staranność, z jaką zbudowano ten element architektury obronnej z Maszkowic, jest jednym z najbardziej rzucających się w oczy świadectw kunsztu jej twórców. Od strony południowej posadzkę ograniczał poprzeczny mur zbudowany z kilku warstw kamieni. Jeden z nich nosił ślady obróbki w postaci wymodelowanego zagłębienia oraz wąskiego otworu. Tego rodzaju opracowanie należy interpretować jako przygotowanie do połączenia konstrukcji kamiennej z drewnianą.

Po pierwszej poważnej zmianie rozplanowania wnętrza warowni, około 1700 roku p.n.e., posadzka została zasypana grubą na ponad półtora metra warstwą gliny. W ten sposób jej odcinek przetrwał do dziś. W przeciwieństwie do reliktu muru – w całości mniej lub bardziej dotkniętego erozją – kamienna nawierzchnia wydawała się w trakcie odkrycia nietknięta upływem czasu. Było wielkim przeżyciem stąpanie po niej 3700 lat po tym, jak została zasypana (na fotografiach). Niestety, bardzo długie przebywanie pod warstwą gliny, na granicy warstw o różnej przepuszczalności dla wody, spowodowało niewidoczne na pierwszy rzut oka osłabienie struktury kamieni. Obecnie podejmowane są próby zakonserwowania tego ciekawego elementu architektonicznego. Na razie pozostaje on zakryty dla ochrony przez warunkami atmosferycznymi.